Интригиран со можноста на „животот кој ја имитира уметноста“, режисерот интелектуалната храброст ја дополнил со ироничната оптика во однос на физичкото исчезнување.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
И.И. последниве зборови ги проследува со иронична насмевка.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Кога ме забележаа ми упатија поздрави, со ироничен призвук.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)