со (предл.) - закрвавен (прид.)

Море пострашно – некоја авет со закврвавени очи крив нос и расплетена коса, од селските приказни.
„Најважната игра“ од Илина Јакимовска (2013)
Кавгаџиите гледаа со закрвавени очи во агентот а тој го збираше челото во густи ситни брчки и држејќи ја раката во задниот џеб на панталоните стегнати во тврди тесни чизми ја клатеше ќелавата глава, тогаш покриена со сламен шешир.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Доцна во ноќта, се втурна во куќичката, папсан, со закрвавени очи, и блуејќи, се струполи врз креветот.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Се исправа со вџашени образи, со закрвавени очи.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)