Се намалував, гаснев - навистина ли ќе се обеси Сандре Самарија на греда? - и сѐ околу мене губеше вистинска големина, можеби и земјата што се плашеше од утрешниот ден.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Потоа се слеа зад ред карпи со далечната белина на денот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ми се стори дека животот со далечни звуци е премал дури да се стисне и во дланка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
На крвавите ребра како да му потрепетуваа пламени јазичиња.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)