со (предл.) - грозен (прид.)

Улицата опусте. Само понекогаш липаше со грозни тонови виолината на писарот.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Сега сите му се смееле и го викале: „Малото маченце со грозното изгорено опавченце“.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)