Влегуваше трипати во денот и со вообичаени движења си ја свршуваше работата.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Работата на искусната бабица течеше со вообичаеното темпо.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Петар стана, се заблагодари на подареното време, го поздрави газда Таки со вообичаеното подигнување на шеширот над главата и си замина со тотално скршена надеж.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Пак со вообичаената рутина набрзина подготвив малку јадење за тебе и го распоредив во пластични кутиички, сварив чај со мед и отидов на пазар да купам една пиперка, домат и кромид што ми ги нарача претходниот ден.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Син шевролет со кремаст цврст покрив, со бели гуми од страните, со кадилачки раткапни и со вообичаени „кадилачки перки“ , нишајќи се влезе низ една од рампите и застана каде што работеше Бил Девит.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)