- А бре, чендо - му се обрати Фимка на оној со валканите чевли. - Да не знаеш некој Ристо, некој Ташко, некоја Циљка?...
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Јани, коленичејќи, па ченгелот обеси ѓумче и почна да дува во одвај разгорените огпичиња, плука настрана, со валканата дланка, ги брише солзите.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Земи лопата и копај тука за да истече водата – тој покажа со валканата чизма. Рововите полни вода.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Тешко ранетите само провизорно беа преврзани со валкани, окрвавени завои и крпи. Под нив се гледаа загноените рани.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Како е бре?... Тфу, на врв јазик ми е, ете, тучки, баш тучки... - таа покажа на јазикот со валканиот прст.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)