Откривме огниште со опалено камење, со гламни, со јаглење, со пепел. Огниште в планина.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
Потоа молчевме сѐ додека не стигнавме до Дунавскиот кеј.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
На ѕидот од театарот некој со јаглен имаше испишано еден стих од Пиндар: „Човекот е сон на една сенка.“
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)