Девојката од писмата на чичко ми, застаната пред трудот на татко ми, споредувајќи ја фотографијата што ја донесе и макетата, со показалецот од десната рака покажа кон едно осамено дрво на маќетата. Со чешма под дрвото.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Тука се наоѓало селото Горно Водно, точно тука било сретсело со чешма со шест шопури, а над неа голем чинар... селото го нема, чинарот го нема, од шесте шопури не тече вода, ама останало местото да се вика - Шесте чешми.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
За миг беше во искушение да влезе во едно од сепарињата со чешми и веднаш да го прочита.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Седна и почна да ја создава: со куќите, со дрвјата, со чешмата.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
- Најубава куќа со многу соби, со ходник, со чешма и со клозет! - ликуваше второто дете.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)