со (предл.) - фрлање (имн.)

Децата си играа брканица наоколу, петкамца и прво-второ, исто како и рисјанчињата, со фрлање на белузлавата плочка по исцртаната земја.
„Вежби за Ибн Пајко“ од Оливера Николова (2007)
Хуан Миро ги обожаваше и многу педантно ги собираше имагинатив­ ните и често драматични цртежи на својата ќерка Долорес, родена 1930. година.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
- Што ти стана? - го праша Денко. - Размислувам! - Па зар со фрлање камења? - Да.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Овој стил е одраз на неговото враќање кон детството, што кореспондира со фрлање поглед наназад и преиспитување на сопствениот живот непосредно пред смртта.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)