со (предл.) - учкур (имн.)

Претпоставувам дека за дедо неприкосновениот голем френски беше поставен кон нашиот език како полуцилиндарот кон фесот, или уште подобро, како панталоните купени во „Кавалер моде“ кон долгите гаќи со учкур.
„Човекот со четири часовници“ од Александар Прокопиев (2003)
Освен тоа, недолжников не можел да запали борина со учкурот на гаќите.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
- Тој што ми ја запалил куќата знаел дека не сум дома.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)