со (предл.) - училиште (имн.)

„Не нѐ известиле! И ние би можеле да учествуваме“, коментираше Томе видно незадоволен. Треба да се поврземе со училиштето „Цветан Димов.“ ***
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Ех, вели Цветан Велјаноски, ако ни успее ова со општинава и со училиштево, отпрвин ќе ни служат само нас, ама после, ко ќе ја видат ползата од нив, може ќе се здружат со нас и веселчанци и тројкрстчанци и тополчанци, а може и некои подалечни села.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Првин, имајќи го постојано на ум едниот, почетниот, крај, убиството на стрика Анѓела Јанчески, се обидува да го намота клопчето на мислите за потоа да почне да го одмотува сталожено и лека полека сѐ до основната, сѐ до часов сегашен, во кој тој се обидува да го нацрта планот на населбата во Потковицата, - цртежот оставен на масата на средината на одајата тоа означува, план на населбата во Потковицата, заедно со црквата, со општината и со училиштето, кои треба допрва да бидат изградени - потоа, не станувајќи од столот, гледа низ едниот па низ другиот прозорец.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Некако ги поврзуваше тие работи со училиштето или со семејството, па кажуваше по некој збор за нив.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
- Оружје? Од каде пак тој оружје? Тој, кутриот, со училиштето се расправаше...
„Дружината Братско стебло“ од Јован Стрезовски (1967)