со (предл.) - трошка (имн.)

Секој ден, по цел ден, тој шеташе во градскиот парк и хранеше гулаби со трошки леб.
„Азбука и залутани записи“ од Иван Шопов (2010)
Жената ми го тутка лажичето со трошка двопек.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Кога гризеше и џвакаше, ги виеше усните над кои имаше тенок слој влакненца, ги превиткуваше и ги облизнуваше со мазниот јазик насипан со трошки.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)