со (предл.) - тревка (имн.)

Од пазуварката го извади ќесето, свитка цигара од тутунот измешан со тревки и коренчиња.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
На жени, мажи и деца, на сите им помагаше со тревки кои ги береше во месец мај на едно повисоко место, таму каде што најпрвин пролетта се развива и каде што сонцето грее од утро па сѐ до доцна вечер.
„Три жени во три слики“ од Ленче Милошевска (2000)
Ме скокотка со тревка под носот.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Доаѓале баби треварки и белобради екими да ги лекуваат со секакви илачи, со тревки во јазовчево масло, им обесувале на врат лилјаци заклани со златна пара, ги прскале со крв од бели врани.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Прашуваше дали стои обесена на башлакот каде што ја остави да се чува, дали ја подмачкуваат со тревката ноктец за да не ја нагризат молци, дали писката и брмчалото го подмачкуваат со масло за да не се исушат и да испукаат.
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Му кажаа на Кире дека и неговиот едноног пријател замина.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Проклетството продолжило: крастите се ширеле и од другата страна на кожата. И мозоците им се расцветувале од нив.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)