Во двополноста на јазикот, византиски и народен
машки и женски
во прекинот со традицијата, или поточно
во губењето чувство за продолжување
на родот, стилот, ритамот.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Мистеријата си остана засекогаш и тука Татко и Камилски немаа што да преземат, освен да се помират со традицијата.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)