со (предл.) - стапалка (имн.)

Чекорев, како да не ги забележувам, како да не се со стапалки врз мојата сенка, до песочниот брег на реката и седев на камен под неколку густо никнати врби.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
И го создаде господ човекот по своја лика-прилика, го создаде улав и килав, и ние, дружината со двоколки, го зграпчивме и го обесивме, повисок да е и со теме поблизок до небото, сепак, жеден и гладен, со подаден јазик кон земјата.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Пред тоа не знаев дека човекот на јамка е повисок отколку кога е со стапалки на земја. Толку паметам.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)