со (предл.) - смеење (имн.)

- Доволно е, доволно е со смеење. Да заклучиме: значи, сѐ на сѐ пушката е составена од триесетина делови кои заедно прават само една работа. Која?
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
- И, радосен што го гледа пак станат и бодар, тој му рече со смеење: - Ами, Прилеп, кој ќе го брани, бре Цепенко?!...
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Почнаа да викаат „Сиромаси Власи, бери дрва греј се, пули краци смеј се...“ Жените на тоа почнаа да се срамат и да им се подлутуваат „Уф,туф, како не ви е срам!“ ама не со лутење туку со смеење и кикотење.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Среќни двете за моментот на тотална слобода, радосно, со смеење и скоро со трчање се упатија кон Широк Сокак. Веќе беше квечерина.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
И вечерата ја поминавме така: се навечеравме со зборови, со смеење.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И со смеењето ми го истргува лостот, што се вели, ми го разнишува.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И со смеењето се смееме.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
И цела вечер да не можеме да запреме со смеење.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
ВАСИЛКА: (со смеење ја потурнува). Не зборувај така, помести се од местото!
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Со себе си): Види го ти него копил, и јас Грк, ама и тој погрк! (седнува прилепен до Николакија и со смеење): Бре, само што те нареков кир Николаќи и стана итар како мене.
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Се наоѓав во една рибарска колиба, некои жени и мажи ми ја мачкаа раната со смрдливи масла, а едно момче на моја возраст, во рацете држеше два остри заба и ми ги покажуваше со смеење.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Јас и Бреза со смеење паднавме врз креветот. Мајка ми се фрли врз нас и за малку ќе нè згмечеше од преголема среќа.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
И тој истрчува надвор, а гостите го испраќаат со смеење.
„Зоки Поки“ од Оливера Николова (1963)
Ме погледна, се насмеа и со смеење се исправи.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)