Потоа следуваа: збирките раскази „Мени на мојата месечина“, „Патот до осамата“, „Крстопат кон осамата“ и сега е во печат следната негова зборка раскази „Во осамата, со слободата“.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Можеби и затоа тој толку жестоко ќе им се спротивстави на европските лингвисти кои ја поддржуваа тезата за создавање меѓународни јазици, кои би ги замениле со јазиците на малите народи по број во Европа, посебно балканските кои се здобиле со слобода по долгата зависност?
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Со слободата е закитена и се прчи онаа тегобна и ропска мисла што за свои претпоставки ги има само силата и авторитетот на заедницата.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Треба да се слави слободата, а со слободата, милостината и вербата во иднината...
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Потемно розе, и посветло розе, вино и жито во облакот што ја шири душата и се истура во самофалба и топлина. Розето ја сврзало мојата волја со слободата.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)