со (предл.) - свирче (имн.)

(Урнатини од куќата на Андреевиќ. Димитрие седи во количка со свирче во раката. Вера лежи. Марија ги собира работите на едно место. Доаѓа Стево. Ги гледа урнатините. Пауза.)
„Диво месо“ од Горан Стефановски (1979)
се натсвируваат децата со свирчиња; тропаат со штракачки, пукаат балони, пукаат пиштолчиња; џишкаат по тезгињата разновидни накити (синџирчиња, огрлици, прстенчиња, обетки, чапраѕи, гердани, тунтурици, крсчиња, бросчиња, белезии);
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Го гледаме напивањето вода на локомотивите, шопањето на широкото црево озгора, удирањето со чеканче по шините, давањето сигнали со свирчето и знаменцата, гровтањето на маневарките.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)