со (предл.) - свирење (имн.)

И кога ќе видел татко оти не запира со свирењето, ќе му викнел да слезе и со некое ноже ќе му ја дупнел гајдата.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Тој запре со свирењето, растревожено крена глава.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)