со (предл.) - ремен (имн.)

Беше облечен по европејски: во тесни пантолони, со високи чизми и кожено кусо палто, препашано со ремен.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
По неколку мигови влегува генерал Маркос, висок мустаклија, опашан со ремени и оптоварен со две офицерски торби.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Го врза старчето за црниот стол со ременот извлечен од неговите прешироки панталони, го врза брзо и сигурно како цел живот само тоа да го работел.
„Месечар“ од Славко Јаневски (1959)
Со опинци и бели објала испрекрстено опашани со ремење, со пиштоли на појас и со реденици фишеци на крстот ставени преку градите, со брада до појас, обраснат, со каплак на главата, со пушка во левата рака и со гуна преку рамената. – Добро утро, добри луѓе- рече тој гласно.
„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)
Тој ми се придружи, црн и исфудулен, излокан под лажичката како да е престегнат со ременот или пак умрен од глад.
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
- О, колку е убаво, колку е тивко - шепотеше таа, триејќи си ги местата што пред малку ѝ беа стегнати со ремените. - О, колку е тивко и убаво!
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Господ Саздов го испушти пионот што го држеше в рака.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Се послужиле со скалпел место со ремен или камшик.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Му реков, „руски човече врати го мечот во канијата, ти умееш со ременот како јас со чашката“!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)