А Арсо Арнаутче станал од клупата и се испрчил, речиси војсководец е што се гордее со раните спечалени на невидено боиште.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Секој си е зафатен со раната своја, со болештината своја.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
- Во нашине села нема ваква жена, со дланка го милувал полниот сад Куно Бунгур; пред да отиде - Фиданка Кукникова му се насмевнала.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
На Онкологија лежеше осум дена, на осмиот ден ти ја прекинаа терапијата што требаше да ја примаш четиринаесет дена, повторно целата уста ти се направи со рани, хранопроводникот исто така.
„Седум години“
од Зорица Ѓеорѓиевска
(2012)
Ортома: меѓу орлица и орница шарена змија, стебло со рани и засеци.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)