со (предл.) - рамнодушност (имн.)

Насилство - тоа е обид да се ограничи слободата на другиот, да се примора да делува како што сакаме ние, но со крајно отсуство на грижа, проследено со рамнодушност кон неговото сопствено постоење и судбина.
„МАРГИНА бр. 22“ (1995)
Ја кажуваа оваа приказна без солзи, без гнев, со рамнодушност каква што само уште има кај монахињи и монаси по манастирите.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Бојс, кој не гледа со рамнодушност на фотографијата од фронтот, како во слободен простор меѓу некаква уметничка верзија на „У-87“ и вистинска воена машина, не потпаднал ниту во едната ниту во другата реалност.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Се реши да продолжи со рамнодушноста и речиси потамина: „Па ние сме сите оковано ставени во служба на загадувањето на човечката околина“, со изразита рамнодушност рече Едо Бранов и продолжи: „Без исклучок.
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)