со (предл.) - рало (имн.)

Како да си ја изорал „Илинденска“ со рало или како да си расчистил шут од една срушена зграда што никнала, а не добила дозвола од власта на време (Ова дека ем ораш, ем плачеш, не за друго).
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Ораме со рало но земјата ни златна колку е богата!
„Бели мугри“ од Кочо Рацин (1939)
Сакал куќа да закуќи, со рало да заора – но попусто.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)
И никој не овчи кола, никој не расточува за да ја натовари со греди, со платици, со плужици, со литри, со страки, со рала, со плетени кошови за Полјаните.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)