со (предл.) - пукање (имн.)

Аскерот запре со пукањето.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Престанаа со пукањето и едните и другите, но Турците, таман се затемни убаво, ја запалија племната од комшијата Стевана и целото куќарче го осветлија, та Шаќир и Јован не можеа да го направат предвидениот препад зад куќата и да го скинат опсадниот обрач.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Со пукање Томо го отвораше шампањското, полнејќи им ги чашите. Сите беа изненадени.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Од она зазбивтано ѕвере сега го делеа смо уште неколку десетини метра, само уште некоку негови скока, и тој сега имаше во своите жили мраз, но знаеше дека беше дојден моментот кога веќе не може да се стори ништо со пукање во тоа распафтано бреме од цврсто врзани мускули, слеано и згрчено во скоковите, што наближуваше кон него како виор.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Пак кајмакамот ги повика да се предадат, а овие пак одбија со истиот услов — само на конзул ќе се предадат.
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Тогаш пак се појавија Бугарите. Со пукање, ами со што.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Сигурно и дедо Иван го следел волчешкото завивање, сигурно стрепи за осаменото момче во Гогов Валог, па немајќи можност на друг начин да му помогне, се огласува и ги застрашува волците со пукање.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Наместо со пукање, можеше сета работа да се сврши со целивање.
„Црнила“ од Коле Чашуле (1960)