со (предл.) - пролет (имн.)

Сѐ се случуваше така што беше планирано за Денот на пролетта - денови на екологијата, и уште симболично - Се раскрилуваме со пролетта.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“ од Бистрица Миркуловска (2001)
Дијалог со пролетта „Која си ти убавице, пролет ли си, што ли си?
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
Со пролетта со топењето на снеговите, со живнувањето на природата, и луѓето стануваа посмели, пока­те­горични, поиницијативни, се разбира, колку што овозможуваше партијата.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Вчас времето се вдаде се згусна и надојде од сокот со пролетта што нечујно татни по жилите.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Со пролетта настапуваше период на бескрајно чалкање на крпењача низ големиот интернатски двор.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)