со (предл.) - прекор (имн.)

И што од тоа, ме даруваш само со прекори и навреди.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Што зборува внукот? Може ли така да се зборува? - Уште си дете! - со прекор рече старецот.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Со прекор во гласот ми вели дека сум премногу критичен спрема себеси, дека ги бројам само промашените пенали, дека ги потценувам сопствените чекори, дека плукам на сето она што сум го правел во стариот крај, дека заборавам дека имам потпишан договор за својот прв холивудски филм, дека умеам да бидам патетичен, да се сожалувам, да уживам во сопствената меланхолија...
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Колегите го гледаа со прекор. Навистина не можеше да разбере зошто.
„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)