со (предл.) - презир (имн.)

Но тоа го изговорив не со револт, не како оптужба, го изговорив со еден тон на итрец, што само се правел на будала, се преправал дека не гледа како сакаат да го насамарат другите, ги остава да чинат што намислиле, а в душа надмошно им се потсмева, и еве со презир го погледнува предметот за кој се плетеле замки - новите чевли на нозете на Банета.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Ако се однесуваме со презир кон народниот наш јазик, ние само им враќаме со неблагодарност на нашите родители за сето нивно духовно гледање и воспитание. – Ние имаме и право, освен долгот, да го браниме нашиот јазик и тоа право ни е свето.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Сепак, индикацијата ESQUIVONS - “да избегаме мудро и со презир” - ќе ја надмудри таа перверзна привлечност, било да е таа телесна или естетска.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Винстон ги набљудуваше со презир.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тоа беше само брз поглед, полн со презир и одбивност.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
- Ви кажав... - Со презир рече таа и ја трасна вратата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Смешно, ќе ви се насмевнам в лице ако ве има, со презир и похота, со грч во срце што како клопче го собирам, иронично ќе ве исмеам, зошто вие не сте ми поважни од децата мои...
„Ветришта“ од Радојка Трајанова (2008)
Наместо да ја тераме публиката да дојде до уметничко дело, ние ја бараме нејзината поддршка... Публиката од сѐ прави просечност. Уметноста нема ништо заедничко со демократијата.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Otto Hahn: „Некои луѓе сметаат дека авторизирајќи ја репродукцијата на вашите редимејди, го негирате својот херојски став со презир кон трговијата, став кој го држевте четриесет години; со други зборови го уништивте митот. Марсел Дишан: Ах, се жалат, квичат! Мораат да кажат: „Тоа е страшно, подлост, срам.“ Ќе им одговара да ме затворат во категорија, во формулар. Но тоа не е мојот дух.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Една погрешна проценка, со остар поглед исполнет со презир.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Му ја предаде со презир: „Со пудлицава ќе бидеш задоволен...
„Животраг“ од Јован Стрезовски (1995)
Ќе легнеше на кревет и ќе читаше дела како „Битие и небитие“ и „Форми и вредности во модерната поезија“, одбивајќи ги со презир каубојските, порно и криминалните романи што неговите пријатели постојано му ги нудеа.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
„Албанскиот муслиманин не им се потчинува на доктрините, ритуалите и церемониите, тој не бил верен на обврските од својата поранешна вера и затоа Отоманците ги гледале со преѕир.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
И кога ќе легнеше да спие, и ноќницата што ја носеше под расото, ѝ беше исто така долга за да не ѝ се види белата кожа на телото, која веќе ѝ стана одбивна и ја гледаше со преѕир.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Постојано го хранеше со горчината на поразените предци што се пренесуваше со генерации, од колено на колено, и со презирот кон победниците, кои, всушност, им беа браќа, и кон нивните сестри, кои им беа мајки.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
- Фиданка Кукникова, змија, со презир но не и без восхит шепнал Адам Лесновец. - Била држанка, станала жена, сега е распуштеница.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Со секој чекор како да ѝ бабреле високо кренатите гради под кошулата, Меката кожа на лицето со прво руменило на младото сонце внимателно ѝ била покриена со дамки на проѕирно злато.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Најобична глупост, зашто живеев пресметано и прецизно, со презир кон стихијата и лирската анархичност на моите врсници.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Ме гледаше со презир и со недоверба, но сепак, ме гледаше.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)