Речиси пет века Цариград живеел како среќен Вавилон, но балканските војни (1912-1913) со почетокот на крајот на Империјата ја нарушија етничката рамнотежа на главниот град.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
Животот е филм, една фина приказна со почеток и крај. Содржина толку чиста, питка како бозичка.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Седна на креветот, и со огромно нетрпение го искина од страна, ги прочита првите две реченици и издиша разочарано: „Госпоѓице Јовановиќ, по повод модната ревија на интернационално познатата белградска стилистка Исидора Перуниќ, која ќе се одржи на 12 Мај оваа година во офицерскиот дом со почеток во 20 часот, потребна ни е помош.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
И така, во таа ноќ најстрашна од сите ноќи на патот, се будев и пак тонев во соништа.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Ја слушав искинатата прикаска која не можев да ја поврзам со почеток што до денес го паметам.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Со почетокот на школската година се паѓа и доаѓањето на првиот селанец од нашето село, на Петко.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Низ историјата формалното мислење му било подредено на процесуалното и дури со почетокот на новото доба тоа истапува како „аналитичка геометрија“, т.е. како во бројки укодирани геометриски форми.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Ова ми се сака и задоволно си продолжувам, знаејќи каде оди, за да дознам дали Луис Марија ќе ме одведе во Будимпешта, дали ќе се земеме, па да му побарам да ме одведе во Будимпешта.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Ги гледав поздравувањата на Елса Пијаџо меѓу еден Шопен и друг Шопен, сирота, а од мојата ложа отворено се излегуваше на плоштадот, со почетокот на мостот меѓу огромните столбови.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)