Улиците се исполнија со луѓе кои со пили, секири, чекани, кршеа сѐ што ќе видеа дека е златно.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Ја заврши непријатната работа со пилата и пролеа неколку солзи како по обичај.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Со сорот ги чистев трњето, со пилата гранките. Многу години бавчата беше оставена и пуста.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Не било лесно да се сече со пила.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Ама на третиот ден, велеше, ловецот ќе дојде порано и со пила ќе ја засече буката на која се качуваше мечката, ќе ја остави само малку недосечена, велеше, колку да се крепи, да се држи исправено дрвото.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
На некои им сечат раце, нозе. Со пили, небаре бичкиџии.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)