со (предл.) - пари (имн.)

Во времето на вечниот генерален директор (Ј. Ќука) – работниците се изиграни од него и од тогашното раководство: имено, наместо акциите за коишто вработените даваа и до 50% од платата за да ги купат и за кои мислеа дека се од централата на АД „Охис“ – Скопје, ним им се [про]дадени акции од фабриката што произведуваше течно стакло ГЕС Гостивар, која имаше многу помала реална вредност и којашто подоцна оди под стечај2 (оваа фабрика и раководството ја купуваат со парите кои вработените ги даваат за откуп на акции од АД „Охис“ – Скопје).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Пред настанувањето на спорот тој имаше работен стаж од 25 години а, според систематизацијата на работните места, работеше како електротехничар во „Охис Пласт М“.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
- Ние сме овде како пирати, ако видиме некој со пари, ќе го соголиме.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
— А бре, мудур ефенди, овој работа можел ли со пари да се плати?
„Толе Паша“ од Стале Попов (1976)
Да. Одговорот е точен. Публиката аплаудира. Сите среќни и весели. И волкот сит и Велија пун со пари.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Типот возеше џип и беше преполн со пари, но имаше непроценливо ситна душа.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Со парите од еден споменик можеа да се изградат 5 фабрики, гласеше новата парола на црвените глодари.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Министерот за куродрвење во тој момент дебатираше со опозицискиот широкуран дали треба да се кастрат трошоците во образованието додека гуската од Битола го тестираше новиот римејл купен со парите од патните трошкови.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
- Владиката поудобно се навали на миндерот, шмркна кафе и, оближувајќи ги подгорените усни, праша: - А пари, велам пари, зашто црква со пари се гради, а не со молитви и желби.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Тргнува кон мене деверот со карта вино, со јаболко начичкано со пари, со капа на глава, а главата без лице.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Бугарија е слободна држава. Таа располага со пари, просвета, државни мажи и дипломати.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Кладоа тие неколку владици и отворија неколку трговски агентства, го поддржаа со пари востанието во Македонија и прехранија во Бугарија мнозина, обездомени Македонци избегани во Бугарија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
83. Таа арнотија добива уште поголемо значење со тоа што таа беше причината да се образуваат комитети, организации, чети, востанија, да има убиства, грабежи, колења и др. и во сето тоа Бугарија ни помогна и со пари и со трпење на комитетите на своја земја. 4/ верата во бугарското чувство кон нас си ја плативме со воставањето, од кое Бугарија вистина не нѐ задржа и не ни помогна, но… го испрати Начевича84 да преговара…
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Му се чинеше дека го мрази со посветеност и со страст со кои никогаш не го сакала.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Кучка, го мразеше и по петнаесетте години колку што беа разделени, и по куќата што ѝ ја остави за во неа да си го донесе новиот маж, и со парите што сѐ уште му ги земаше.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
- Камења ќе имаме, мајко. Испративме човек во Лесново.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Со пари и во дрипава облека како просјак.
„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)
Со парите и здравје ќе најдеш, ами младост, младост, таа не се купува!...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
А ние ќе спомогнеме. И за него не ќе биде лошо: лично девојче, умно, со стока, со пари...
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Тогаш за аргатлукот не им плаќале со пари туку со пченка, за со почетокот на зимата да стаса лепчето за преживување.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Но, тоа не беше врзано со љубов, туку со пари.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
За парите На подарок од вработените, за 8 Март, двапати добив кожени паричници со желба секогаш да бидат полни со пари.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Лобуд-паша му го дал на Ѓурчина ќемерот од Алија со парите, коњот и јатаганот, и уште му го дал и откупот за главата на разбојникот што била уценета.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Кога во студентски дом или некое станче ќе нагрнат гости од секаде а е крај на месецот и од дома немаат абер да испратат пликче со пари тогаш на сцената стапува степчето.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Му ја дувна некаде со парите и нас нѐ остави, ко брбушки на цедилка. Сами во планината. Усвет и Бугарија и бегање!
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
После извади едно писмо и едно ќесе со пари.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Од друга страна пак, најголемиот број проблеми кои што денес ги создава наркоманијата, не потекнуваат од уживањето, туку од забраната на уживањето.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Дури и повеќе, потпирањето врз кривичното гонење не ја намали во значајна мера побарувач­ката, ниту постигна значаен успех во смисла на човековата слобода, криминалот, општествените пореметувања и оптеретувањата со пари.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Знам веќе, семејство, но сега наместо да си на мојата страна а против нив, ти се приклонуваш не оставајќи ми време за било што, дури ни да се помирам со судбината и да се привикнам, се појавуваш вака, водата капе низ тебе, сивата вода на невремето и студенилото, обесхрабрувачко порекнување на нешто што толку го чекав додека постепено се ослободував од твоите браќа и сестри обидувајќи се да ги сочувам силата и ведрината, да имам џебови полни со пари, да смислувам каде ќе одиме, пржени компирчиња во оној ресторан под дрвата каде што е толку фино да се руча покрај птиците и девојките и стариот Клемент што го препорачува сирењето проволоне и понекогаш свири армоника и пее.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Пишпирик престана да липа и, наеднаш со насмевка на итрец, стана трговец.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Со пари вчера купував, денес на вересија. Ту еден продава ту купува друг, јас од тебе, ти од мене- вртење во круг.
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Погледна во пликот со парите наменети за операцијата на очите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Мене ми е позната изреката: Во Портата без бакшиш ништо не можело да се постигне, а со пари... сѐ!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Долненчани од населбата до Б. ми кажуваа дека кога се вратил, со парите од Америка во Долнец купил онолку земја и шума наоколу, колку што имале сите други заедно во местото.
„Братот“ од Димитар Башевски (2007)
КОСТАДИН: На свадба со пари се кани!...
„Печалбари“ од Антон Панов (1936)
Рожденката не ја дава ќерка си без пари, Крчо нејќе со пари, и така ќе си се врати на Анѓа.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
За умрените се дава на живи разни предмети и продукти да им се најде на тој век сереј — волната кога ќе се попари пушта жолта течност која се зика „сереј“ симсиле — род, потекло синдилија — кременисување од високо, паѓање, несреќен случај синдрак — синко (аугментатив од син) синија — софра, трпеза сињелко — господ кој се наоѓа на синото небо скипне — догорува оганот, скипнува сонцето, животот на човек кога умира скисна — ми се досади скопец — женски накит од сребро или бакар подресен со пари или трепки скорнам — разбудувам, дигам некого од место скубам — пасам трева слеа се — се стопи како восокот што се топи слог — нива слог сповојница — веселба по повод на новородено дете српјановец — рид над селото Витолишта сртам — висам, се врткам околу тебе срчка — види срдешница срџба — лутина ставам — се сретнав со тебе се ставив со некого, 2) Станувам од место старавински — од село Старавина стегната рака — скржав, стипца, циција стигна — роди, се породи жена стопанот — мажот, сопругот страк — парче борина странам (дрва) — редам дрва или друго нешто за товарење на добиток стрелушам — се потплашувам струнено — тканина или плетена врвца од козина суварија — турски жандар, коњаник сугарен —доцна, поназад.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Тој Јован Ѓуров, или како го викаа в село — Ѓуровчето, беше син на дедот Ѓура Јовановски од нашето село Витолишча, кој, за да го исхрани Јована и трите му сестри, помали од него, одеше секоја пролет во Ќесендра или Метуите на жетва, а откако ќе се вратеше оттаму продолжуваше со аргатлакот во Прилепско или Битолско Поле. Со парите што ќе ги донесе од жетва ќе купеше толку леб, колку еднаш во денот да јадат децата.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Вака може да ми го кршат киселиот, па да не ми текне веќе од дома да излеза, а да трчам како пашит коњ за други да се радуајат со невести и со пари“.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Девојки млади со пастуви стари љубовта тука се купува со пари на лудиот камен спремни да стапнат ја губат и честа за станче да лапнат
„Проклетници“ од Горан Јанкуловски (2012)
- Еј, млекаџи, млекаџи -викна од зад портата една була. Трајче се доближи до портата, булата, скриена зад портата го покажа тенџерето, со парите внатре, и рече: - Вер бир кило!*
„Волшебното самарче“ од Ванчо Николески (1967)
Сѐ за тие пусти пари е маката. Без пари ништо. И манџата се соли со пари.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
КЕВА: Крцна?
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
ТЕОДОС: Тји, да не видов, не верував дека толку ти било батал лозјето.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Јунаштина на заем не се зема, а ни со пари се купува.
„Чорбаџи Теодос“ од Васил Иљоски (1937)
Да го завршиме нашиов разговор со тоа што ќе речеме: со парите треба да се постапува вмимателно.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
А Мира планови разни смислува и везден крои: што ли, што да направи таа со парите заштедени свои?
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Го испратив детето мое да му посака едно парче железо од осумнаесет сантиметри должина... Купено, ја. Со пари...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
По добивањето на „откупот“, Коста и Тодор биле “ослободени“, а повеќемина заговорници се собрале во Софија за да размислат како да се снабдат со поголема сума пари и да почнат со реализирањето на своите планови, зашто со парите што останале од „откупот“ не можело да се почне ништо.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)