Сите беа жртви на комарот. Влегуваа со ентузијазам, излегуваа со очај.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Можеби тоа и не беше одлука туку страв помешан со очај, очај со безнадежност, безнадежност со нејасно чувство на срам.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
- Ќе видиме, ќе се спогодиме. Ни досега не сме живееле од туѓо.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
- И сега, кој со кого ќе се здружи? со очај рекол Орлен Шумков.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Но и дојденците и староседелците со очи си го пиеле здивот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Помеѓу сламените покриви на куќите и притаените ридишта се протегала пржелика, дива неродница со мравулници, запрена со запрложен џанкарник без цут на гранките - таквите суви почви не држат на себе ни човек ни тревка. Негде со очај се гласела ветрушка.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Но таа вечер, кога го грабна оној мој билмез за рака и го поведе кон кејот, бев бесна и преполна со очај.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Нели, многу смешно - се трудеше Катерина да се разведри, или само да ми прикаже дека не држи многу до тие сеќавања; и наеднаш, откако се потпре со едната рака на мојата подлактица неочекувано потскокна, се протегна колку што можеше за да дофати некој лист од гранката, но тоа не ѝ појде од рака, и откако се спушти на земјата ми се приближи, ме опфати со двете раце и ме привлече кон себе.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Со очај ја вратив обетката в џеб и решив таму повторно да ја заборавам. Извесно време.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Така дојдов до „Чај за двајца“. И така се случи да ја прочитам вашата приказна.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)