Своите прашања си ги чуваше за себе си заедно со одговорите.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Зарем ќе можев да го задоволам и тоа додатно љубопитство со одговор што ќе беше уште понепотполн и уште понејасен?
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Под влијание на околината која го прибира во нејзината аура, го обработува, менувајќи му ги дотогашните негови слики за себе, го пушта да замине видоизменет по состав – истрча со одговорот Еразмо, скокајќи околу старецот како дете.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Со одговорот на мајка му само ми се потврди целата слика.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Со одговорот на тужбата, тужениот е должен да ги приложи и исправите на кои се повикува, ако тоа е можно.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“
од Димитар Апасиев
(2011)
Јас ве разбирам, убаво ве разбирам. Но животот наметнува приоритети...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Се обидов да маневрирам со одговорот: За мене дипломатијата беше вистинско искушение, мал универзитет со компаративна насока.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
И сѐ така, стручни шоферски прашања, а јас, натпреварувајќи се со самата себе, се обидував со одговорите да му објаснам за разработениот систем, кој пред фискализацијата навистина така и функционираше, дека сѐ е сиво и како станува бело, небаре утре ќе отвора бутик, па, ете, јас ќе му помогнам околу фактурите, декларациите, увозот, шпедицијата.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)