Знаеш, вели, може ќе те послушам, може ќе дојдам да спијам со овците.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Луѓето одново почнаа да си идат и да си одат на гости, чупите одново почнаа да ја чистата Латинска Црква, момчињата одново почнаа да одат со овците и во полето и в црква.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Инаку се и големи талкачи; талкаат со говеда, со овците, низ полето, ливаѓето и по ридовите; талкаат, ловат и риболоват, во Црна, во мртвиците, во Блатото,а поледелието и сточарството, иако им врват одлично, повеќе ги сметаат за нужности на поминокот и поводи за празненства, дедека становниците на Градиште, судејќи според она што останало по нив за да сведочи за нив, кованите пари, керамиката, разните украсни предмети од железо и преданијата, кои сегашниве жители на Потковицата, чувајќи ги и пренесувајќи ги од колено на колено, ги измешале до непрепознатливост, морале да бидат воини и инородци.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Освен ровот и униформата, сѐ друго беше како со овците во Брезница кон каде што сега Шишман ја имаше навртено цевката од пушката.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
На овчарите и воловарите им се имаше случувано мечката да им влезе во булукот, да си попасе со овците и да си замине.
„Крстот камбаната знамето“
од Мето Јовановски
(1990)
Тука се испомешале волци со овци.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Отпрвин овцата одбиваше, клоцаше, бодеше, не сакајќи да го прифати туѓото јагне, но кога Бојан на ист начин како и со овцата пред тоа, ја стисна меѓу нозете и ја присили да го надои јагнето, овцата како да се прекрши.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Поголемите заедно со овците истрчаа надвор.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Овде само со кучињата и со овците разговарам.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
И одел цел ден со овците, од рид на рид, од дол во дол, убаво се изморил и огладнел.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)