со (предл.) - облак (имн.)

Камионите профучуваа покрај двајцата бегалци и ги засипаа со облаци прав.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)
Но дожд не падна. Првите октомвриски дни се бореа со облаците.
„Улица“ од Славко Јаневски (1951)
Ајде, ќе помисли човек дека тие сепак разбираат нешто, но дедо му знаеше да зборува и со камењата, и со поточето и со облаците.
„Бојан“ од Глигор Поповски (1973)
Се менува само небото. Некогаш е сино, со птици во височината, некогаш е темно, натоварено со облаци.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
Таа уживаше во мирисите и боите на прекрасната градина, знаеше со саати да си лежи на едно ткаено чергиче под расцутените црешови дрвја, да ги слуша разговорите на птиците и да си игра во мислите со облаците...
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)