Колокации | Дигитален речник на македонскиот јазик

Гетото има практична локација: поставено близу до железничката станица, ги брои сѐ помасовните транспорти со мажи, старци, деца, девојки, трудни жени, млади брачни парови земени неодамна во една, во тие околности неочекувана и чудна епидемија на свадби што се случуваат и по сто на ден, но и на болни, исцрпени, предсмртни и млади, здрави, полни со живот, очајни луѓе.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Таа е веќе три години во Македонија, работи во Светската банка и тука е со маж ѝ, еден дискретен човек, Французин по потекло од Мартиник.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

Март е, пролет, време кога на календарите се бележи времето и празниците посветени на радоста и на обновата на природата, а не време за замолк, не време на смрт... Во главата (што му е?) непрекинато му одѕвонува тажното мане изведувано на ут од сефардската песна „Примавера ен Салонико”.

„Светилка за Ханука“ од Томислав Османли (2008)

ЖЕНА паркот во тој период беше преполн со МАЖИ осиромашени стечајци кои играа шах.

„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)

Сидата десеткуваше две-три генерации геј-мажи. До крајот на 2005 г., во САД од сида умреле над 550 000 луѓе.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Дури подоцна почнал да спие со мажи, дал отказ од банката и станал фризер.7

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Најпосле, ова повлијае врз начинот на кој сега живеат сите геј-луѓе.444 ‌

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Над 300 000 од тие умрени биле мажи што имаат секс со мажи.445 Само во Заливското Подрачје на Сан Франциско умреа десетици илјади геј-мажи, меѓу кои околу 17 000 во самиот град Сан Франциско.446

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

А оние што биле сопственици на своите домови во многу случаи немаа живи наследници или преживеани љубовници на кои би им ја пренеле сопственоста.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Тоа разорување остави длабоки последици врз геј-заедниците, особено врз радикалните сексуални поткултури.

„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)

Жена му, која веројатно нешто разбира од нашиот разговор, неколкупати кимна со глава, повторувајќи – по... по.... по... – а потоа прозбори со мажот.

„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)

Постепено таа станала свесна дека нема да бидат никогаш среќни со мажот поради таа страшна вистина, колку и да се сакаат.

„Друга мајка“ од Драгица Најческа (1979)

Одеше во предилниците и ткајачниците, и ги убедуваше жените да ѝ се придружат во борбата за исти права со мажите, за право на глас, и за можност за политичко дејствување, а полицијата ја приведуваше; ја осудуваа на лежење во самица сѐ додека брат ѝ не измолеше да биде ослободена.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Нејзините фотографии се појавуваа по весниците поврзани со зборот анархија, беше упадлива по својата неупадливост – наместо деликатните фризури на тоа време нејзината коса беше едноставно кратка, наместо фустаните со тантели, машни, вештачки цветови, и ленти, беше првата жена во Виена која носеше панталони.

„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)

Евтина светкава дискотопка се вртеше во средината на салата, а кога очите му се навикнаа на темнината, тој виде дека местото е полно со мажи, сите седнати по двајца-тројца во сепареа слични на нивните.

„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)

- Со мажот не можеше да има деца, сега бара орачи, се двоумел помеѓу бессилен кикот и млака тага Адам Лесновсец.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Зад неа, чиниш, останувала волшебна трага на комета што никој никогаш не ќе ја види. И отишла.

„Тврдоглави“ од Славко Јаневски (1990)

Како ревносен магационер правеше попис на неговите расположенија, нијансите во неговиот глас кои без грешка откриваа дали зборува со маж или со жена, кога некого одбегнува, дали и колку лаже или само крие.

„Сонце во тегла“ од Илина Јакимовска (2009)

Остап артистички се поклони пред домаќинката и ѝ објави толку долг и двосмислен комплимент, што не можеше ниту да го доврши докрај.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Сашхен - висока дама, чија што мила лика беше помалку нарушена од бакенбарди, тивко се насмевна и се напи со мажите.

„МАРГИНА бр. 29-31“ (1996)

Нишање со колкови само во спална, со маж ти.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Се жртвуваш и сега ти го чуваш своето дете заедно со детето на „разлигавениот“ и пријателка ти, па играш пинг-понг во четворка со мажот нејзин секоја среда и петок и баскет секој вторник и четврток.

„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)

Нешто што, велеа, им останало во крвта уште од времето на комитите, кога тие, на очиглед на Турците и предводени од Михаила Акиноски се учеле да нишанат, а кое, денешниве власти, во согласност со потребите на општонародна одбрана, усрдно го помагаат - и тогаш кога Потковицата беше полна со мажи, а и сега, кога е останат уште само некој од нив.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Но како никој, ни копуците, како што беше Борис Енда, не се согласуваше да влезе во колектив, Пената, на една конференција организирана за влегување во колектив и против бога, фати облог со мажите дека тој, ако се согласат тие да влезат во колектив, и за да им докаже дека веруваат во глупости, сам, ноќе на полноќ, ќе отиде на Самовилец и оттаму, за доказ дека бил, ќе го донесе копаничето со кое луѓето црпеа вода од кладенецот.

„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)

Трчаат заедно со мажите. Сите имаат нешто бушаво, одврзано.

„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)

Само што дојдоа, девојките оттрчаа во градината да се видат со сестра им Пандора која беше веќе таму со мажот и бебенцето од една и пол годинка.

„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)

Беше задолжена на својот претпоставен да му пренесува што повеќе детали за Ема, посебно за нејзината врска со мажот што ја прибра во својот дом и за нејзината евентуална вклученост во секторот на слободни асоцијации во остварувањето на целите за легализација на проституцијата.

„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)

28. ПТИЦАТА СО КРИЛА, ЖЕНАТА СО МАЖ ЛЕТА - ој ти, мисло, ти дамнешна соломонска сенко, разгрни се, постели се, на увид биди сета - се скинало ли и во тебе тоа што е тенко...

„Куршуми низ времето“ од Љупчо Стојменски (1976)

Кос-коџа со мажје жени пак беља тргаат ако тргнат сами, а камо ли ти шо си а изгубила главата.

„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)

Мајка знаеше што да прави со цвеќето. Имаше сина вазна, донесена од Италија, при нејзиното единствено патување во животот со мажа си, спасена при напуштањето на куќата крај Езерото.

„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)

Па и со мажите е веројатно слично. Само што на мажите повеќе им прилега рамнодушноста.

„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)

Таму спиеше кај една жена од селово пребегана со маж ѝ и ќерка ѝ од качачките зулуми.

„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)

Да мрдневте со мажот ти со малото прсте ќе добиев пет месеци, наместо пет години. Нејсе.

„Одбрани драми“ од Горан Стефановски (2008)

Таму мајка и баба им постелуваа. Со старичките си зборуваа македонски, а со мажите, па дури и со старците, освен едно калимера, не правеа муабет.

„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)

Веќе до мостот се насобравме едночудо луѓе, така што си се најдоа жени со жени и мажи со мажи, како кому му одеше муабетот.

„Крстот камбаната знамето“ од Мето Јовановски (1990)

Треба со маж да се видиш и мораш да си му убава.