Пошаренолик пазар ретко може да се замисли: тезга со гингуви, ѕидишта со килими, потоа расфрлени комбинезони, потаму папагали, па папуџии, до нив калајџии и бакарџии...
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Собата е послана со ќилими. На сред соба бакарен мангал.
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Под прозорците миндер што ја зафаќа и целата десна страна, подреден со килим и перници.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Внатре има исто толку светлина колку и надвор и покрај проѕирната завеса, ѕидовите бели како млеко, широк кревет од горната страна на прозорчето, а од другата, стаклена витрина со четири фиоки во долниот дел, долу светнати штици покриени со килимче какво што имаше кај тетка Евдокија во Прилеп, на средина маса со плетена покривка и модра стаклена вазничка со цвеќиња од градината.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
- Да, се сеќавам – излажав. Оти всушност не се сетив дека таа тоа ми го раскажувала, туку убаво памтев дека на тие теми разговаравме со Игбал кога летавме со килимот.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Подот е послан со килим, а покрај огништето има и кожа.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)