со (предл.) - иње (имн.)

Поминале години многу, и јас сум со иње в коса, но сите вас сѐ така свежо во срцето свое ве носам.
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Надвор е студено. Стаклата на прозорците се покриени со иње. Бели се и преку нив ништо не може да се види надвор.
„Било едно дете“ од Глигор Поповски (1959)