со (предл.) - излез (имн.)

Што и да погледнам - сѐ е поврзано со некаква замислена - и во реалноста спроведена - бесконечност: столот со подот - подот со вратата - вратата со тротоарот - тротоарот со улицата - а улицата со центарот на градот - центарот на градот со излезот од градот - излезот на градот со автопат, автопатот со друг град, село, држава.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Меѓутоа, врз образецот на неговата експозиција одделени се двата пристапи, така што одреден број редимејди се одделиле од јазикот за да се избегнат можните недоразбирања - а тоа да не ни претставува пречка да забележиме дека обата пристапи, лингвистичкиот и пластичкиот, симбиотски се испреплетуваат. превод: Леа 100 “ЛОКАЛНА СЦЕНА” Граници, страв Колку е голема, непрегледна, речиси страшна - Околината.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Немајќи прецизен одговор, само рече: Ги има повеќе, со излези и без излези!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Среде овие градби се ширеше пространиот плоштад, можеби единствен со ваква големина на Балканот, со излези кон Камениот мост и главната улица што завршуваше пред Железничката станица.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Набргу гонителите се нашле пред еден огромен казан поврзан со цевки со излези на ридот. Тоа беа млечните потоци, сега секнати.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)