Постои една заедничка карактеристика на целото дело: се чувствува дека тоа е пишувано со задоволство.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Со задоволство тој установува дека дијагнозата на болеста на компирот правилно ја извршил, но она што му го советуваше на стариот за густината на садењето не е сосем точно: тоа се однесува на садење со окца - за кое треба да се преземат специјални претходни мерки што стариот нема можност да ги преземе - а за садење со цели компири одговара горе-долу она растојание што тој го практикувал.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Ти секако не ги гледаш, зашто твоите очи се устремени само кон една жена, твојата мисла е оптоварена со задоволството на првата брачна ноќ…
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Сурушите со задоволство ја поддржаа идејата.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Јадеше со задоволство, чувствувајќи истовремено како јадењето му го враќа и убавото расположение.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Хрватскиот претседател носи бели сакоа како и Тито (убеден дека ги носи како Европа); им дели на децата праски од својата градина (Тито од своите градини им праќаше на југословенските деца кошнички со мандарини); го бакнува, го штипка за образите и го крева во вис (секако, пред телевизиските камери) секое дете што ќе му се најде на патот (и Тито со задоволство ги цмакаше децата).
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
И навистина: Луција од мене бараше да бидам циркузант не затоа што таа, туку нејзината Партија го сакаше тоа; Ина бараше од мене да бидам кловн (со видлива дарба за еквилибристика) не затоа што тоа ќе ѝ донесеше поени во циркусот, туку затоа што таа уживаше во моите глупости; се смееше како никогаш ниедна жена на светот; се смееше како што Луција, мојата Луција никогаш не се смеела, не се смее, и ниту не ќе се смее, иако според својата судбина требала да се смее, што не би можело да се рече за судбината на Ина; и јас реков: „Со задоволство, Ина. Со задоволство ќе го сторам тоа.“
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Луција со задоволство ја прифати таа идеја, оти, рече, во сценариото сосема ја заборавила изворната народна песна; и, второто нешто, рече Земанек, би требало да биде – паузата, бидејќи програмата е особено обемна и може да ја замори публиката.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Се потсеќам на зборовите на пријателот, сепак со задоволство загризувајќи го богатиот сендвич со шунка и домати, додека околу мене уважените учесници на собирот „Литературата и општеството“ весело наздравуваат до следната средба. – Колега, јел видите ово јебозовно дупенце – ми се обраќа новосадскиот професор, експерт за културолошки дилеми, но јас веќе отсутен, ѕурам на друга страна, во девојката во црн фустан, што лебдее меѓу потните гости како ластовичка во белузлавата магла на летната квечерина.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Ќарот беше поголем од пензијата што ја имав и деновите поминати со дамите, сопственички на разгалените четвороножни пријатели ми беа исполнети со задоволства и радости поради што останав стар беќар...
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Кога ќе се појавите на прагот на куќата на некој англиски благородник мошне веројатно е дека слугата ќе ви каже, Почитуваната Госпоѓа се извинува, таа не е дома и ќе морате да чекате да добиете една убава картичка Г-дин и Г-ѓа John Miller дома во Сабота, 5-ти Ноември од 16 часот - не сте повикани лично - кажано ви е дека г-дин и г-ѓа Милер ќе бидат дома и дека ќе очекуваат (можеби со задоволство) да ве видат.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
А толку и ќе трае, ако некој не ве шутне во г’з, што ние со задоволство го правиме, во оваа успорена компјутерска симулација.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Јадеа долго, бавно, со задоволство, додека снегот надвор продолжуваше да си врне.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Работеа во Грција, градеа некаков санаториум крај маслинките на едни стари гробишта, подалеку од градот, ѕидаа повеќе зданија, а оној работеше на сонцето од сите тие денови, ги дигаше како од шега сите оние огромни блокови делкан камен, а неговата црвена коса како да расцутуваше на сонцето на тоа лето, беше постојано среќен и широко насмеан, со сите нив околу себе, со сите ѕидари и со сите деца, секогаш готов да стори нешто за секого од нив со оние огромни пегави и црвено издамчени рачишта да им помогне, а при тоа и да им се насмее со она свое големо лице, на кое постојано зрееше едно огромно задоволство со себеси и со сите други доста поситни од него луѓе, што се грижеа за него и што го слушаа со задоволство како труби неговиот глас меѓу ѕидовите, среќни со неговата момчешки несмасна шега.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Но, нека, сега би трчал со задоволство, би ги клоцал нивните черепи.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Со задоволство беше прифатено. За цената ќе се договараме... со наддавање.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Бидејќи неочекувано од учител станав проповедник, моите зборови многу го трогнаа народот, толку многу што ако за време додека се четеше евангелието од младиот поп Георги сите се накашлуваа како по договор (како во нездраво време) за време, пак, на мојата реч сите со задоволство слушаа и не само што запре накашлувањето, туку човек можеше да си помисли дека народот заборавил и да дише.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Со задоволство би ти ги ископал очите.“
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Наеднаш значајното лице почувствувало дека некој го зграпчил мошне силно за јаката.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
„Треба ли да се задоволам со ова оправдување? Ах, изгледа морам.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Исполнет со задоволство, тој згора- згора се потсетувал на сите оние весели моменти од поминатата вечер, сите оние зборови што предизвикале кикот кај неголемиот круг; голем број од нив тој дури и ги повторувал полугласно и заклучил дека тие се исто толку смешни, како и претходно, и поради тоа не е чудно што и самиот си се насмевнувал од длабочината на душата.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
И јас со задоволство ти ја признавам таа победа, оти твоето здравје и твојата лична среќа, како и на твоите браќа и сестри, ми се најважното нешто во живото.
„Белиот јоргован“
од Хајди Елзесер
(2012)
Владејачките групи секогаш беа до извесна мера заразени од либерални идеи и со задоволство ги оставаа работите недовршени, обрнувајќи внимание само на она што нивните поданици го прават, а не и на она што го мислат.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
А Марин Крусиќ, вистински заинтересиран за одолговлечување на работите, постојано додаваше нови идеи за дрангулии, надгледувајќи си ги во исто време со задоволство своите лозја и вина.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Чана со задоволство се зафати со петелот, а оти Петра гласно говореше и го нудеше петелот за сите, синот на Богородица ја наведна главата, а во очите на чичко му бесот се замени со некоја потопла скрама.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Уште повеќе, се работи за една прекрасна творба на човечкиот интелект, во која со задоволство можеме да уживаме.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Тој се насладуваше со задоволството и радоста на брата си.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Јатрва ѝ Митра, која цела година гледаше кај мава Доста, побрза со задоволство да ѝ соопшти дека попот отишол кај Жиовчеви со услов да и венча децата кога ќе потпораснат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тоа Анка го исполни со задоволство: татко му е среќен, не вика, не е бесен. Ете, и потпевнува.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Да знаете само колкумина ќе го носеа тој венец со задоволство!“ реков по малку вознемирен од острите засеци во моите размисли.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
„Се разбира, можеби постојат исклучоци” додадов „но тоа се мали недоразбирања и хулигански пројави на неодмерени поединци, а тие поединци барем засега и не би требало да се сместуваат во оваа фела.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Признај, зарем не ми порача дека љубовта е прекрасен оглав кој колку и да нѐ стега со задоволство дозволуваме да нѐ води?
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Но сепак, со задоволство ги зеде денарите што му ги понудив.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Настинатите го мешаат медот во чајчето Возрасните го мешаат шеќерот во кафето Домаќинките со миксерот подготвуваат колач Секретарките ја мешаат работата со задоволството
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Кога дрвото покрај кое случајно минувате со задоволство ја претрпува болката од впишувањето на две имиња врз неговата кора со нож; кога истовремената појава на дожд од небото и солзи на вашето лице не може да се нарече случајност; кога светулка се дави во вирче, прета со наводенети крилца борејќи се за живот и притоа не заборава да ве награди со светлина; кога не знаете зошто одот одеднаш ви станува куц; кога не сте пијани, а од некои темни агли на едвај осветлената улица слушате тивко завивање и цивкање на куче; кога не знаете како сте станале дел од таква ноќ... сѐ што ви преостанува е да се гризете од бол и зачуденост.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Подоцна, кога и да се сретнеа, со задоволство застануваа на разговор.
„Азбука и залутани записи“
од Иван Шопов
(2010)
Нина длабоко се издиша, лицето ѝ стана сериозно: „Драги еколози, најнапред се извинуваме дека доцна ви одговараме, попречија новогодишните, па и божиќните празници, па зимскиот распуст, па дури после одржавме состанок, со задоволство ја прифаќаме соработката, со желба да се посетуваме, вие доаѓајте кај нас во Струга на летување и знаете колку сме гостољубиви.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
АНГЕЛЕ: Кои сте вие? (Пауза. Тишина.) Мислам, се разбира, со задоволство.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
СИВИЌ: Со задоволство, господине Клаус … шефе.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Од овие со задоволство ќе те помилуваме под услов веднаш со искрено срце и со вистинска вера свечено да се одречеш, да отповикаш и пред нас да ги отфрлиш споменатите заблуди и кривоверства и сите останати заблуди и кривоверства, спротивни на апостолската и католичка црква на начин и во облик што ние ќе ги пропишеме.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Инаку, за твојата голема грешка, погубна заблуда и прекршок да не остане сосема неказнета, за во иднина да бидеш повоздржан и за да им бидеш опомена на другите да се воздржат од слични престапи, разгласуваме дека со јавна одлука книгата Дијалози од Галилео Галилеј се забранува.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Никогаш со полна уста не се насмевнуваше. Братучедите ги посматраше со задоволство.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
„Едо, ципурата е најдобрата риба!“ вели Летка, а нејзе не може да не ѝ се верува за сѐ што има врска со задоволствата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Веќе третпат се договара да се најдат на кафе во некое од кафулињата во центарот на Охрид каде што, додека седеа и разговараа, Едо со задоволство рагледуваше наоколу да види кој негови или нејзини познати ги виделе и како се однесуваат кон тоа.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Но, затоа пак, со задоволство ја прими „Златната палма” во Кан истата година, за филмот „Ден”.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)