со (предл.) - жегол (имн.)

Виштат, топотат чужди коњици долж езерото, околу тврдините на Асамати и Пелагонија.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Тестото го замесува специјална месарица — девојка со татко и со мајка, а пред тоа едно мало детенце — машко — заборава прво во тестото со жегол: да им се раѓаат на младенците машки деца, жито и волови со кои ќе ораат.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Удираш со жеголот врз каменот - а од него се будат и полетуваат искри во мракот.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)