Тетка небаре ја следеше внатрешната линија на моето љубопитство, на времето разделно, па продолжи: - Една вечер пред заминувањето, стариот прилепски кадија му ја отворил до дно душата на татко ми крај чашката ракија и погледот упатен кон сините езерски далнини: „Пријателе мил, дојден сум да се збогувам со тебе, со Езерото.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Вели: Касмет, а? Остана куќава на суво... Убаво направи Борко со езерото.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)
Новиот град на Марна ќе биде испресечен со паркови и зеленило, со езера и рекреативни центри.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Тоа ли? Не бев сигурна. А Борко, дали тој направил добро со езерото? Се зачудив.
„Братот“
од Димитар Башевски
(2007)