ДИГИТАЛЕН РЕЧНИК НА МАКЕДОНСКИОТ ЈАЗИК

Во времето кога „Танцот со волците“ конкурираше за наградата на Академијата, оние кои навистина сакаа да бидат во тек со настаните знаат дека учеството во ова веќе започнато национално преиспитување зависи од нивната идентификација со оние „другите“, маргинализираните.

По звуците што доаѓаа од онаа страна на поточето, сфати дека кучињата веќе се фатиле со волците.

Мораше да стане, зашто требаше да се погрижи за добитокот, а случката со волкот беше само причина, беше сила што му помага да ја совлада својата физичка слабост и немоќта на неговата волја.

Беше убеден дека волците не се во состојба да му нанесат зло, освен ако се решат со денови да го држат во опсада, во што не веруваше, и најпаметно решение би било да седи затворен во колибата и да чека да помине ноќта, но нешто во него се креваше и го тераше да се стави во активна борба со волците.

Она, што се случи со него и со волкот, не можеше да не го потсети на сето друго, што се случуваше околу него, од сите негови страни, и сега, наеднаш тој веќе беше свесен што можеа да значат и сите оние несфатливи прострелкувања на вртенестите прилики, што сновеа и пресновуваа сето време по сивината меѓу стеблата на самиот раб од неговото сознание.

Беше крајот на јануари и тој отсекогаш знаел дека то со волците морало да биде токму вакво.

Она си ошла на истото место дека се разделили сос в'ко.

Одеше само на ѕвер, беше јак и самоуверен по толку борби со волци.

Сигурно има здивеано некаде в планина, со волците побратимлак има фатено ако не го расчеречиле тие наместо јас да му ја здробам главата... ...

Козлето, кутрото, ја избра планината, слободата, се бореше јуначки со волкот, но смртта сигурно ја стигна.