со (предл.) - вкус (имн.)

Пак студи во Москва и пак ми треба твојта прегратка. Многу ми треба таа прегратка со вкус на цимет.
„Кревалка“ од Ристо Лазаров (2011)
Винстон ја зеде својата шолја, подзастана малку за да собере кураж и ја проголта течноста со вкус на зејтин.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Не ни е недостижно тоа тиркизно небо, ново изгрејсонце, бакнеж со вкус на малина, хоризонт со боја на циклама, ново заљубување и надеж за убав почеток.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Болката ја складирав длабоко во темните одаи на душата.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Кабинетот на Виктор беше украсен со вкус на аранжер, а на сите страни доминираа црвените рози.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Ентериерот на ресторанот беше среден со вкус и многу внимание.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Мастики со вкус на јагода, портокал, лимон, не знам веќе што.
„Филтер Југославија“ од Константин Петровски (2008)
Во канцеларијата пред онаа на претседателот, ја дочека насмеано лице на убава млада секретарка. Облечена со вкус и нашминкана.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
На календарот веќе не ги чкртнувам изминатите дни, затоа што почнувам да го сакам сплоснатиот нос на Дејан, мојот завој и нашите здивови без мирис, а со вкус.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Тој лицето не си го сака многу, иако јас тврдам дека нема поубаво.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Бевме во добата на невиноста, кога со допирот и слухот, со вкусот, со мирисот и со погледот, може да се насети она што е отаде појавното; кога ни се чини дека дури и низ предметите тече крв.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“ од Гоце Смилевски (2010)
Продолжуваше да живее во мојата свест, со вкусовите на кашите на сиромаштијата, на потпеченото тесто, извиено во чудесни форми од нејзините вешти прсти.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)