Четвртиот период, во коегзистенција со третиот, своето потекло го води од раните шеесети и е окарактеризиран со „реверзија на херменевтиката, и со речиси метафизички истражувања во преводот и интерпретацијата“; накратко со визија за преведувањето како широко поле во чии рамки спаѓаат и други дисциплини.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Ренџов тоа го дополнува со сликите на она што му е најблиско во ликовната уметност, со остатоците на фреските, со визиите на Бош или на Владо Георгиевски.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)