Верував во страдањето зошто само така можев да се сплотам со битието на моето постоење.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
За Ботеро, сѐ „има место да постои“, фалшивата затвореност треба да се предаде, да се отвори; потребно е таа да се покори и да ја презеде формата затоа што, како што велеше Монтењ, ние немаме „никаква врска со битието“ и, значи, можеме да го насликаме само „пасажот“.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Или ќе биде,
или нема да нè биде!
Јазикот во којшто сега тонам
се обидува да ми помогне
да сфатам, ама ми недостасува
ароганција
па допуштам да ме опседнуваат
полуслики, нејасни глетки
дијаболи и
гротески
е да го кажам
на единствен начин
она што го гледам
не со очите, ами со
битието.
Слеп агол
Тоа ли е осаменост?
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)