со (предл.) - бес (имн.)

Ја потпираше, и со бес, со ифрит во душата, викаше кон каменоломот, кон Танаил: „Пукај, мамето твое... Ќе блуеш пари за да направиш нова...“
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
И со бес, предизвикан од тоа дека не се на моето место.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)
Еве за тоа што читаме во Мемоарот на Организацијата: На 23 април претпладне турски шајки, составени од професионални злосторници и крвопијци, следени од полициски чиновници и жандарми, без секаков повод и ненадејно, со бес и јарост се нафрлија врз христијаните низ битолската чаршија и, кого ќе сретнеа, го убиваа или рануваа.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Се потпираше на столот, не беше сигурен дека брзо ќе го крене. Лампионот се ширеше, се полнеше со бес, брзаше да ги подели на слогови сите познати и непознати немски зборови.
„Две Марии“ од Славко Јаневски (1956)
Со два прста ќе те турнам, пепел ќе си за во урна!“
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
И чиниш од црн дроб никнал со бес викнал: „Ненужно од сон ме крена...
„Пупи Паф во Шумшул град“ од Славко Јаневски (1996)
Со бес во утробата што му се крева до повраќање, и со метеж во мозокот што не знае каде му е главата, Баге се метка по улиците на градот како билјардска топка под последен удар.
„Синовски татковци“ од Димитар Солев (2006)
Не зборуваше со бесот и непријателството што се беа собрале меѓу неговите масивни ѕидишта и кули, ниту во неговите поплочени улици и тврдини преполни со механизми.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)