Сега седнат на тезгата, со босото стапало на грнчарското колце, си правеше од глина: прво предмет, потоа фигура, па лик, а на крај завршување со апстракција.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Сомнежот наведува дека смртта би можела да е токму пред носот, Тоа сигурно би била неочекувана последица од Росентхал-овата голема романса со апстракцијата.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Можеби искрите на теоријата на единственото обединето поле се на дофат. Паралелите со апстракцијата соблазнуваат.