Винстон, сѐ уште со актовката со книгата, што му стоеше меѓу нозете додека работеше и под главата додека спиеше, замина дома, се избричи и речиси заспа во кадата, иако водата во неа беше одвај млака.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
А се шеташе низ Скопје како Гестапо - во мантил со актовка, додека беше подвижен и сееше страв.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Се сети на еден човек со кој се размина на улица пред неколку недели: еден наизглед сосем обичен човек, член на Партијата, на триесет и пет до четириесет години, висок и тенок, со актовка во раката.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)