со (предл.) - азно (имн.)

И, ко што е редот, се свртев кон изгрев, кон Св. Спас, ја кренав раката, се прекрстив и благословив: - Господе, дај им челад на младите, дај им здравје и арнина, дај им слога и топлина, во срцето добрина, место козина коприна, куќата со азно покриј ја, до крајвека, до амина.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Сите се чудеа како се вратил од Цариград само со книги, а не со азно жолти дукати.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)