со (предл.) - пет (бр.)

Ами свадба ли е со пет лири трошок?
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
И Бино се кандиса и од даскал со три лири стана г. претседник општине со пет франги на месец.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
На прво место тука е седиштето на царската управна власт — мудурлакот, на чие чело веќе дваесет и повеќе години седи стариот мудур Арсланбеј со десетина заптага и младото ќатипче и го претставува султанот пред рајата, ги гледа сите давии во името негово од сите деветнаесет мариовски села, тука е седиштето на мифеташот со пет шест души колџии што ги чуваат сите мариовски шуми; тука е седиштето на авџитабурот од двесте души аскер кој ги брка комитите и им помага на мудурот и мифетишот во тешките и одговорни државни работи; тука е седиштето на третокласното егзархиско училиште со архиерејскиот намесник на чело и четворица учители, во кое училиште учат децата на сите оние мариовци што сакаат да им прогледаат сшкдаи им и да станат попови или даскали; тука е изворот на попови од четирите поповски фамилии, и, најпосле, тука се: Влашкиот ан, анчето на Младена Чкулот, Петка Спасоев, Трајка Балето и Цулевото анче, во кои се враќаат и преноќуваат сите оние мариовци од другите села коишто за еден ден не можат да свршат работа во уќуматот доколку немаат блиски роднини и пријатели во селото.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Вие со бацка Стоја велите ваќа еден осмак, ама и со пет кутли којзнае дали ќе а насејме.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
Дежурниот офицер ја извади книгата заповеди и почна да чита: „ЗАПОВЕД“ „Ѓорѓи Делчев, јункер од ова воено училиште, за давање недозволени книги за читање на јункерите, кои беа в затвор, се казнува со пет дена строг затвор.“
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Што мислиш, ќе се извлечам ли со пет години? Или можеби со десет?
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
И кога му пристапи Викторија, да му бакне рака, освен со низа флорини, стариот Карче ја дарува уште со пет лири одгоре... дајреџијата
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Го зедов ножето, си ги засеков прстите на врвовите. Бликна црна крв, како чешма со пет дулци.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Што ќе правам сега, со пет шолјички и шест тацни?
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Дури и кога по многу силна кавга стануваш со стиснати заби, а ликот во огледалото ти подзаличува на крвожедна ѕверка подготвена за борба до смрт, со облог, имаш судии, порота и „запамтувач“, кој не запишува, ама од прераскажување низ маало со пет кафиња, од повторување, кавгата ја знае напамет, како стихотворба во петто, секоја реплика и реплика на репликата.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Од старост или од жал по стопанот, во една ноќ пцовиса и Благоевото куче Клисар, а ќерка му, сипаничавата Савка, се омажи во своите триесет и две години за еден вдовец со пет деца, во некое село, чинам, Челопек.
„Забранета одаја“ од Славко Јаневски (1988)
Кога бев момче ме научија да мислам за Англичаните како за народ со пет оброци.
„МАРГИНА бр. 19-20“ (1995)
Мајката Роса кога ѝ го отепале мажот не била постара отколку што сум сега јас, сѐ уште, и со пет моми, односно шест деца (едно си земал Господ), можела да најде маж за себе, ама сигурно не ќе нашла татко за момите.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Два човека за еден вол, три жени со пет деца за една крава, а Муарем му даде на Мамута четири девојчиња од по седум-осум години за осум гуски.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Прочуениот жонглер Август Рцман ви ја претставува својата точка со пет запалени факели, горе, на жица, растегната од крај до крај на големиот циркус „Олимпија“.
„Кловнови и луѓе“ од Славко Јаневски (1956)
Рече дека бил со пет факултети, бил конструктор врвен на моќни ракети!
„Добри мои, добар ден“ од Глигор Поповски (1983)
Јас заминувам со петте ќерки и четирите сина.
„Патот на јагулите“ од Луан Старова (2000)
Јас сум само квачка, си велам. Квачка со пет пилиња што ми ги зеде водата, си велам.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)